Rodzice niejadków muszą wspiąć się na wyżyny sztuki kulinarnej, by ich dzieci zjadły solidny posiłek. Jest to niezależne od smaku potraw czy ich wyglądu. Jeśli dziecko upiera się, by nie spróbować dania, wiele nie da się poradzić. Niestety wielu rodziców wpada z tego powodu w ciągłe rozterki. Zastanawiają się, czy nie ma w małym apetycie dziecka ich winy. Jest to zupełnie błędne podejście. Problemy ze spożywaniem posiłków mogą mieć zupełnie inne przyczyny lub być też częścią natury młodego człowieka. W końcu nawet nie każdy dorosły spożywa taką samą ilość jedzenia.
Przyczyny bycia niejadkiem
To jakie dziecko zostanie określone mianem niejadka zależy w dużej mierze od poglądów rodziny. W wielu przypadkach dzieci mają problemy ze spożyciem określonego posiłku – są nadal pełne po śniadaniu i nigdy nie zjadają drugiego śniadania lub nie lubią jeść kolacji przed snem. Wszystko to mieści się w granicach norm rozwojowych. Dzieci nie sięgają po jedzenie z wielu przyczyn. Pierwszą z nich mogą być niedobory żelaza – dzieci z anemią i brakami w ferrytynie charakteryzują się zdecydowanie mniejszym apetytem. Dlatego niezależnie od pomysłów rodziców nie zaczną jeść więcej, dopóki nie przyswoją większej ilości tego pierwiastka. Drugą popularną przyczyną są pewnego rodzaju zaburzenia odczuwania w obrębie jamy ustnej. Terapeuta integracji sensorycznej każe stymulować buzię malucha by nauczyła się odczuwać w sposób odpowiedni przyjmowane pokarmy. Dodatkowo w pewnym wieku zdarza się wybiórczość pokarmowa – okazuje się, że dziecko chce jeść posiłki tylko jednej konsystencji czy też z jednej grupy smakowej, na przykład tylko makarony. Wszystkie te przyczyny prowadzą do określenia podopiecznego mianem niejadka. Konsekwencją jest liczenie każdego kęsa przez całą rodzinę i wgapianie się gdy dziecko je.
Pomysł na drugie śniadanie
Drugie śniadanie jest zazwyczaj chętnie spożywane przez dzieci. Rodzice urozmaicają je gdy chodzi o to, czy ma być słodkie czy wytrawne. Jeśli dziecko jest niejadkiem nie wolno jednak przesadzać z ilością cukru w posiłkach i lepiej wybierać zdrowe przekąski dla dzieci. Dobrym pomysłem są wszelkiego rodzaju wytrawne przekąski: babeczki warzywne, naleśniki z kaszy jaglanej, placki czy nawet makaron z warzywami. Warto przygotowywać je w rozmiarach, w których dziecko samodzielnie będzie mogło sięgnąć po posiłek. Doskonałym pomysłem jest podanie podopiecznemu owoców w czasie tego dania. Niezależnie czy będą to jagody na talerzu czy szaszłyki owocowe polane miodem, dziecko chętnie zje posiłki kolorowe i atrakcyjne wizualnie.
Spokój rodziców to spokój dziecka
Dobrą praktyką jest spisywanie wszystkich posiłków podopiecznego przez cały dzień. Gdy okazuje się, że zjadło pół jabłka, ćwiartkę jajka z chlebem, siedem łyżek warzywnej zupy, kilka winogron, kotlecik mielony, paczkę chipsów kukurydzianych, jogurt owocowy i kaszkę na kolację okaże się, że z pozornego niejadka wyjdzie niezły łakomczuch. Rodzic często nie zdaje sobie sprawę, że sumarycznie posiłki są dosyć sycące. Dlatego przy karmieniu dziecka, nawet niejadka, lepiej zachować spokój.